- Tratu txarren eragileek balore matxistak izan ohi dituzte eta barneraino berenganatua dute gizon eredu bat, zalantzarik gabe jarraitu beharrekoa. Eredu ideal hori prozesu sozial baten bidez berenganatu du gizonak eta prozesu horretan bertan indartu egin dira zenbait portaera, eta beste zenbait baztertu; gainera arau jakin batzuk igorri zaizkio gizonari. Horrenbestez, gizonezkoen eredu idealaren funtsezko ezaugarriak dira: sendotasuna, autoaskitasuna, arrazionaltasuna eta inguruaren kontrola.
- Kasu askotan, nor direla erakusteko eta galdutako kontrola berreskuratzeko ahalegin larria izaten da indarkeria, non eta hain zuzen beren gailentasuna erakuts dezaketen leku bakarra, etxean. Betidanik esan zaie, gizon izatea gauza garrantzitsua dela, eta garrantzi hori erakutsi egin behar dutela nola edo hala; beren bikotekidea azpiratuz eta menderatuz, esaterako.
- Beren buruaren iritzi eskasa izan ohi dute, ahalik gabe ikusten dute bere burua, eta bortizkeriara jotzen dute botere-sentsazio horren bila. Jeloskorrak izaten dira, bikotekidea beren jabetzakoa dela uste ohi dute eta, sarritan, edanari emanak dira.
- Ez dute izaten tratu txarrak ematen ez dituzten gizonek bezain nortasun sendoa, eta baliabide sozial gutxiago izaten dituzte. Beren komunikazioa erasoan oinarritzen da.
- Gehienak ez dute ageri nahasketa psikopatologikoarik, eta ez dute modu bortitzean jokatzen etxetik kanpo. Aurpegi bikoitza dute, hau da, jendaurrean aurpegi bat eta bizitza pribatuan beste bat erakusten dute.
No hay comentarios:
Publicar un comentario